Evet son günlerde PKK çok fazla saldırı düzenliyor tuzak kuruyor, çok fazla şehit veriyoruz ve analar ağlıyor. Belki bizler o kadar şehit haberi duyduk ki artık eskisi kadar şehit haberlerinden etkilenmiyoruz. Kimisi adet diye telaffuz etmeye başladı şehit sayısını, kimisi güya PKK’ya cesaret vermemeye çalışırken basit bir olaymış gibi cümleler sarfediyor.
Şunu unutmamak lazım ki her şehit bir insanlığın ölümü gibidir. Beyinlerindeki bilgiler, kalplerindeki imanlar, ellerindeki beceriler, ne varsa hepsiyle birlikte ölüyor.
Anneleri babaları her şehidin ardından, daha hamilelik günlerinden itibaren, kundakladıkları günü, ilk konuşmaya başlayışını, ilk emekleyişini, ilk ayakta durabildiği günü, ağlayışını gülüşünü her şeyini gözünün önünden geçirerek günlerce aylarca yıllarca hatta ömür boyu içlerinden atamayacakları bir hüzünle yad ediyor çocuklarını. En çok ta akıllarına çocuklarına kızdıkları fırça attıkları ya da kötü davrandıkları hatıraları geliyor, boğazları düğümleniyor gözleri yaşarıyor, telafi etme imkanı olmayan bu kötü hatıralar sebebiyle daha bir hüzüne gark oluyorlar. kimi ama ben onun iyiliği için yapmıştım diye teselli bulmaya çalışıyor.Kimi keşke dilim tutulsaydı da kırmasaydım diye dövünüyor. Ama ne çare giden geri gelmiyor..
Aslında şehit yakınlarının feryat figanlarını da izliyoruz televizyonlardan, ama ona da alıştık, acıklı bir film seyretmek gibi gelip geçiyorlar gözümüzün önünden, film bitiyor bizler gözlerimizin yaşını silip yeniden başlıyoruz gülmeye eğlenmeye, terör olaylarında o anaları düşünmeden ahkam kesmeye fikir satmaya.
Bütün bu süreç içerisinde bizler de bazen çaresizlik duygusu yaşamıyor değiliz, vatandaş olarak başka ne yapacağız, MHP,ANAP,DSP’yi iktidara getirdik olmadı, Refahyol’u iktidara taşıdık çözülmedi, Ak Parti yıllardır iktidarda hala bitmedi, Askerde Ergenekoncular temizlendi şimdi olacak dedik olmadı. MİT müsteşarı değişti, Milli Birlik Projesi uygulamaya konuldu, Kürtlere haklarının bir çoğu verildi ama olmuyor, olmuuyor olmuyor bir türlü bu kan durmuyor, Ne uzlaşmayla, ne sözleşmeyle, ne vuruşmayla bir türlü sonu gelmiyor.
Son bir aydır şöyle bir haberleri tarıyorum da Türkiye’nin değişik yerlerinde trafik kazasıyla ve daha dün Afyon’da mühimmat deposu kazasıyla şehit olan asker sayısı, PKK’nın şehit ettiklerinden fazla. Tam terörün gemi azıya aldığı bu süreçte bu kadar kaza olması da ister istemez insanın aklına binbir türlü soruyu getiriyor. Bunlar gerçekten kaza mı ? Yoksa mayın tuzağıyla onca Askerimizi şehit edenler, daha çok can alıcı yeni yeni şeytani planlar kurmayı mı başarır oldular doğrusu orası da muamma.
Gelelim Demirtaş’ın “Çukurca-Şemdinli arasındaki 400 kilometre PKK’nın denetiminde” sözüne yoksa gerçekten öyle mi ?
Önce bir defa bir yeri denetim altına aldım diyorsan o bölgeyi yönetmek için karakolların, kaymakamlıkların ve bir çok yönetim merkezinin olması gerekir.
Ey Demirtaş sen ve senin adamların nereyi nasıl denetim altına aldınız? Karakolların, tapu dairelerinin, ve yönetim merkezlerinin tamamı Türkye devletine ait. ya senin neyin var. O kadar erkeksin madem kursana bir karakol orada, adamlarına söylesene sabit yönetim merkezleri yapsınlar ve orayı korusunlar, bırak 400 kilometreyi hadi yap bir 4 metrekare bina içine de koy şu milletvekili bozuntularını kucaklayan canilerden birini, sonra da sadece 1 saat orayı koruyabil de ben o zaman kabul edeyim ki denetim sizdedir. Nerdee… Siz sadece hazır yapılmış karakollara uzaktan ateş edip kaçmayı, yollara mayın döşeyip üzerinden geçenleri öldürmeyi maharet saymaktan öte ne yapabilirsiniz ki? vur ve kaç. Denetim sendeyse niye kaçıyorsun vurduktan sonra.
Söyle bakalım denetimi eline geçirdiğine dair delilin nedir ? Var mı bir metrekare yönetim merkezin, Denetleyenlerinin tamamı dağdaki fare deliklerinde niye saklanıyor o zaman, Türkiye Cumhuriyeti, Askerlik yapmadı diye abini derdest ediyor da kurtarabiliyor mu denetçilerin, Güya yönetici dediklerini denetçilik sıfatı verdiklerini bu Devlet kelepçeleyip cezaevine attığında ne yapabiliyorsun.
Velhasılıkelam denetimimde dediğin bölgede ne bir karakolun, ne bir yönetim merkezin, ne bir dikili ağacın var, dağdaki köpeklerinden başka bir kedin bile yok sen kim denetim kim. Geç bu darı ambarı hayallerini…
İlgili Haberler
23 Nisan Türkiye açısından Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı ama 2024’deki 23 Nisan Dünya açısından Büyük ve Yıkıcı Olaylara gebe olabilir. 23 Nisan haftanın ve ayın en olumsuz ve düşük katsayılı günü olup bugünde Güneş (-3), Ay (-4), Merkür (-2), Venüs (-3), Plüto (-2) son derece düşük katsayıda olacaktır. Hafta boyu ve bilhassa 23 Nisanda […]
Geçen hafta eğitim sisteminin ezberci olduğunu söylemiş, neden ezberci olduğunu örnekler vererek anlatmıştım. İşin doğrusu eğitim sistemini anlatmaya da gerek yok. Eğitimin ne durumda olduğu ortada… Bilinmeyen bir mevzu değil… İyi de iyi bir eğitim nasıl olmalıdır? Öyle değil mi? Evet! Çözüm nedir? Ne yapılırsa kaliteli bir eğitim ortaya çıkar? İsterseniz size kısa ve net […]
15 Nisan haftası Güneş Tutulmasından sonraki hafta olup haftanın en olumsuz günü 21 Nisan Pazar günüdür. Güneşin katsayısı 20 Nisandan itibaren -2 seviyesine düşecektir ve Natal Güneş ve Marsı Koç, Boğa, Yengeç**, Aslan, Başak, Terazi, Akrep, Oğlak**, Kova, Balık olanları son derece olumsuz etkileyebilir. Bilhassa Yengeç ve Oğlak burçları 20, 21 Nisanda Tr Güneşden son […]
Sosyal Medyanın Hırsızlık İstatistikleri Üzerindeki Etkisi Son yıllardaki istatistikler, bayram ve ara tatiller gibi yoğun dönemlerde artan hırsızlık vakalarına dikkat çekiyor. Ancak bu artışın arkasında yalnızca geleneksel yöntemlerin değil, aynı zamanda dijital dünyanın etkisinin de olduğunu söyleyebilirim. Özellikle sosyal medyanın yaygınlaşmasıyla birlikte, hırsızlar giderek daha sofistike ve planlı bir şekilde işlerini yürütüyorlar. Teknolojinin gelişmesiyle birlikte, […]