Deniz… İşte temaşa burada…

Yürüyordu… Ne yürümek ama! Ayakları yere değiyor muydu yoksa o öylemi hissediyordu! Yukarılardan aşağılara gidiyordu, yokuş aşağıydı bu yol… İnce ya da dar taşları sere serpe serpiştirilmiş, belli ki çoook uzun yıllar önce yapılmış. Üzerinden yine çoook zamanlar geçmiş hemen iki kenarında çalımsı ama çok güzel, otumsu ama çok güzel yeşillikler, hemen onların devamında bir tarafta dağların eteğinde ağaçlar envaitürlü yeşilin tonlarında, diğer tarafta evlerin çatıları ile biraz kendilerinin görüntüleri, onların altında büyük mavi.

Deniz… İşte temaşa burada… Mavi deniz uzağında iki ada birbirinin karşısında birbirine selam verir misalinde. Biraz dikkat edince adaların eteklerinde yine burada görüldüğü gibi kahve – kızıl arası kiremitlerle çatılarının süslendiği beyaz duvarları ile evler seçiliyor. Ne hoş! Biraz daha dikkat edince o adaların arkalarında da ya denize savrulmuş adalar, ya da birbirini tamamlayan dağlar göze çarpıyor.

Yeşiller hani bayağı bir yeşiller. Uzaklardan öyle görülüyorlar. Belli oraların yeşil olması… Belli oraların ağaçlarının çokça olması! Oraya henüz muhteşem insan eli değmemiş! Resim yapanlar bilirler. Tuvale önce astar boya atılır üstüne de yaptığınız resmin ana rengini boyarsınız, bu tabloyu ben yapmış olsam açık bir mavi olur diye düşünürüm. Mavi içinizi açar misali…

İLGİLİ HABER YAŞAM VE ÖLÜM

Dağlar üst üste gibi, dağ – ada misali görüntülerin hemen ardında, sağında, solunda bulutlar sarmış tepeleri… Bulutlara bakıp hangimiz nelere benzetmedik ki… Bazen kuzular olur bulutlar, bazen Yunan mitolojisindeki Musalar yani periler. Bazen küçük bebeğe benzetiriz bazen de adam akıllı Zeus’a… Burada da öyle bulutlar sizlere göz aldatması şekiller sunmuşlar. Siz birine alışmadan o değişmiş, bir başkası gelmiş olsa bile gayretle neye benzediklerinin derdindesiniz. Bunca güzelliği bir kenara bıraktıktan sonra!

Evlere bakıyorsunuz… Evler dedim ya kiremitlerle döşeli üstleri beyazlara terk edilmiş altları. Güneş beyazları parlatıyor. Pencerelere bakını lütfen… Kırmızı. Bu nasıl güzelliktir böyle. Kırmızı beyaz. Dünyada birbirine yakışan bu kadar güzel iki rengi görmedim. Kimse görmemiştir. Ne biz Türkler ne de dünya âlem. Kırmızının üstündeki ay ve yıldızımız onun için çok güzel. İnanılmaz güzeldir.

Evin perdeleri de pek hoş. Hatta evlerin de diyebiliriz. Sanki bir örnek! Sanki komşu evin gelini gelirken gurbetten çiçekli perdeler yapmış, eteklerinde el cağazı ile danteller örmüş. Komşunun tüm kızları da bunu görmüş. Bizde yaparız demişler, yapmışlar gibi. İçinizde bir rahatlık, bir huzur… Bu sadece perdeden mi? Sizce!

Birbirine ne kadar da yakın bu evler. Bi anda aklımıza gelmiyor mu? Evler hani demiştim ya yüksekteydi. Sanki yamaçlara dizilmişlerdi. Onların verandalarından, balkonlarından ya da pencerelerinden deniz görülmez mi? Görülür. Peki oralarda oturup kahve, çay içilmez mi? İçilir. İki de muhabbetin teline dokundurulmaz mı? Dokundurulur.

Oh kahvenin kokusu, çayın tadı damağımda hissettirdi kendini. Sizde de aynısı oldu mu? Ya çok karanlık olmayan uzun yaz gecelerinde denizden esen iyot kokusu sanki balıklar etrafınızdaymış gibi gelen koku. Yakamozların sizlere göz banyosu hareketli dalgaların arasında bazen şakacı yunusların size selam vermesi… Arada bir tepelerden esen kekik kokusunu da içine alan esinti…

Of ne oldu hafif bir titredim. Üşür gibimi oldum. Şimdi omuzlarıma bir şal alacağım. Keyfime keyif katacağım. Yanımdaki her kimse, eşim, oğlum, kızım, arkadaşlarım, kardeşlerim, yeğenlerim dostlar yani canlarım kimler varsa bu gecenin ve ondan sonraki gecelerin!

Bu tatil boyunca kaldığım bu küçük yerin tadını çıkartacağım.

Sizlerde inşallah büyük gürültülerden, sevmediğiniz kokulardan, gürültü kirliliğinden, zamansızlığın verdi koşturmacılardan, uzun toplantılardan, gitmek istemediğiniz halde gittiğiniz randevularınızdan,  her daim yaş, işinden ve her şeyden şikayet edenlerden, trafikten; kısa aralıklarla da olsa koparsınız, benim gibi küçük ama dünyanın en huzurlu, en güzel, en can dostu insanlarla sohbetler eder, uzun sahil yürüyüşlerinde esinti ile aklınızı yıkar, küçük kahvelerde yeni dostlar edinir, deniz kenarındaki balıkçı lokantalarında balık yer bol – bolda güneşlenirken kitap okursunuz….

Hepinize iyi tatiller diliyorum.

Nazan Şara Şatana

Nazan Şara Şatana

Ben gazeteciydim. Günaydın gazetesi, Ankara bürosunda Bekir Coşkun’un istihbarat şefi olarak görev yaptığı yıllarda; Meclis, Adliye, TRT ve magazin muhabiri olarak görev yaptım. Günaydın gazetesi haricinde, Merhaba, Haftanın Sesi gazetelerinde de yine muhabir olarak çalıştım. Gazetecilik yıllarım turizme geçerek sona erdi. Pamfilya Turizm acentesinden sonra, birçok beş yıldızlı tesislerde (Öger bünyesinde ve başka önemli tesislerde) üst düzey yöneticisi olarak görev yaptım. Halen Genel Müdür olarak görevimi sürdürmekteyim. Sekiz kitabım yayınlandı. Asar şamil Ve Rus terzi, Şarkın Modern Gelini Şehribahar, Zeus’un Aşkları, Otel I, Otel II, Hekim Ali Suavi Efendi, Havada Kekik Kokusu Vardı, Herkül 2006 da yayımlanan Asar Şamil Ve Rus Terzi, Havada Kekik Kokusu Vardı ve Şarkın Modern Gelini adlı kitaplarım T.B.M.M. Meclis Kütüphanesindeki yerini almıştır. Yeni yayınlanacak kitaplarım; Belkıs Akkale’nin hayatı roman tadında – Belkıs - Şimdi Yağmur Yağacak, Topkapı Şifresi, Taşlar, Mihrace, İstanbul – İstanbul. Ayrıca yayına hazır senaryolarm ve müzikallerim mevcuttur. Evlat TV filmim TGRT de yayınlandı. Birçok senaryom dizi olması için televizyon kanallarında beklemektedir. Bir senaryom ise dizi olarak yayınlanması için TRT1’de hazırlıklarda.

See Full Bio