Geçmişten bugüne kadar hep kan kaybettik aslında; yakarak, vurarak, asarak..

Oturduğumuz dalı kesmeye çalışan bir milletiz ne yazık ki, kesmeye çalıştığımız o dal ise bizim nefesimiz, soluğumuz olduğunu hep unuttuk unutturuldu, yobazlığın asırlardır bir çözüm getirmediği insanlığa nefes vermeye çalışan o dalları yobazlıkla kestik aslında.
Kestikten sonra o dalları aklımız başına geldi, sonra dönüp baktık ki, bizi kim uykudan uyandıracaksa, derin uykulara göndermişiz o güzel insanları.
Cesareti olanlarla yürüdük hesap sormak için ama bir basın açıklaması yetti; sonunda bir özürle..
Oyalanmışız yine, yine uykulara dalmışız.
Şimdi ise yakıldık aynı o yakılan ateşte..
İnsanlığa ait davalar hep yarım kaldı bu ülkede, şimdi tekrar yandı o ateş, tekrar yaktık o 35 kişiyi..
Duyuyor musunuz? İmdat, kurtarın!!! diyen sesleri vicdanınız da…