Kadıköy sokaklarında saksıda çiçek satan onurlu seyyar emekçi

Özel Haber: Adem Giden

Sokakta simit, su, pamuk şeker gibi birçok ürünü satan seyyar işçilere gün içinde defalarca karşılaşırız. Ancak şu 18 milyon nüfuslu İstanbul’da öyle bir isim var ki!

Yıl 2018… 57 yaşındaki Durmuş Eroğlu evinde yetiştirdiği saksıda çiçekleri, bir zamanların “yoğurtçu ağabeyleri” gibi iki omzuna asarak her gün 12 saat Kadıköy sokaklarını dolaşıyor. Adeta taşı sıkıp suyunu çıkararak ekmeğini kazanmaya çalışan emekçi, röportajımızda öyle mesajlar verdi ki; “İstiyorum ki her yer çiçek açsın, sokaklarda satılacaksa güzellikler satılsın…”

İLGİLİ HABER Beykoz Belediye Başkanı Köseler’den Öğrencilere Yardımcı Kitap Desteği

“Çiçeklerinizi yere bırakın da röportajımız esnasında yorulmayın” dediğimizde “Onları yere indiremem, sonradan dizmesi çok zor oluyor. Satana kadar devam” sözleriyle ne denli hassas ve işine bağlı olduğunu anladığımız Durmuş için bir dakika bile durmak yok çünkü, büyük sıkıntıyla yetiştirdiği çiçekleri solmadan önce satıp para kazanmak zorunda…

Sıklemen, kolançero, karanfil, yılbaşı çiçeği, Japon gülü, kurdela, telgraf… Bir de adını bilmediği saksı çiçekleri var, 57 yaşındaki sokakların “Durmuş amcası” o çiçekleri de müşterilerine “Adını sen koy” diyerek 4 yıldır sunuyor.

KİMİLERİ İÇİN ENTERESAN, KİMİLERİ İÇİN DE TIRNAKLARIYLA İSTANBUL’U KAZIMAK…

Omuzlarında saksıda çiçek satması birçok İstanbulluya enteresan geldiğini belirten Durmuş Eroğlu, Kadıköy Gazetesi’ne şunları ifade etti;

Haklılar tabi, saksıda çiçekleri kim omzuna alıp satar ki? Ben bunu yapmak zorundayım. Çiçekleri çok seviyorum, ailemin geçimini sağlamak zorundayım. Ailem Mersin’de, ben de her ayın büyük bölümünü Kadıköy’de geçiriyorum. Dört çocuğumdan biri, tümör nedeniyle beyin ameliyatı geçirdi. Yüküm daha da ağır… Kolay yetişmiyor çiçekler, 3 – 4 ay sürüyor. Önce tohumları ekiyorum, filizlendikten sonra saksılara alıyorum ve hata yapmadan büyümelerini sağlamam gerekiyor. Sevgi de öyle değil mi, zor elde edilir ama kolayca kaybedilir.

SOKAK SATICILIĞI ANGARYA DEĞİL, BİR SANATTIR…

Sokak satıcılığı kültürümüzün bir parçasıdır. Doğru ve güzel yapılması gerekiyor, yani bir sanattır. Bağırmıyorum “çiçekçi” diye, kimseyi rahatsız etmiyorum. Görenler ihtiyacı varsa alıyorlar, biraz da biliyorum ki, yardım etmek isteyip alanlar da oluyor, saksıda çiçekleri omuzlarımda gördüklerinde… Şunu da söyleyeyim, benim çiçeklerim parfüm kokmuyor.

“SOKAKLARDA GÜZELLİKLER OLMALI, MESELA ÇİÇEKLER, KÖTÜLÜKLER DEĞİL…”

Ben sokakları seviyorum ama, güzel görmek istiyorum artık. Satılacaksa sokaklarda kitaplar, çiçekler satılsın. Sigaralar, uyuşturucular değil, insanlara faydalı şeyler satılsın. Fuhuş olmasın sokaklarda! Hırsızlık olmasın, az ama helali güzeldir. Çok hırsızlıklar görüyoruz, haberlerini okuyorum. Kimsenin eli kimsenin cebine girmesin.  Küfür de olmasın, hakaretler de! Herkes gülsün, her yer çiçek açsın. Yeşil iyidir, hem de çok iyi. Kadıköy’ün dört bir yanı çiçek açsın, betonları kapatsın…