Bilmem kaç milyarlık dünyada şu denk geldiğimiz döneme bak. Bir yanda koronavirüs, bir yanda Rusya – Ukrayna savaşı, bir yanda da yağ kuyruğuna girmiş insanoğlu. Bir de bunlar yetmiyormuş gibi 116 yıllık Galatasaray Kulübü’nün geldiği hale bak. 

Kolpaçino filminde “Hedef ben miyim Tayfun”. Repliğini bilenler vardır. Burada hedef Galatasaray olmalı ki Burak Elmas Galatasaray’ı hiç acımadan bitiriyor. Başkanla ilgili birçok yazım var, kendisini hiç tanımam ve görmüşlüğüm de yok. Kendisiyle bir derdim de yok, fakat bir insan nasıl olur da kendine bu kötülüğü yapar. Galatasaray’ın başında kaldığınız her gün adınız tarihe kara bir leke olarak geçiyor. Yola çıkarken tabii ki böyle hayal etmemişsinizdir, fakat gelinen noktaya bakılınca Galatasaray tarihine adınızı kötü anlamda altın harflerle yazdırdınız.

Düşünün, şu an taraftardan tutun da sokakta futbol oynayan küçük Galatasaraylı çocuklara dahi sorsak sizi istemiyorlar ve siz nasıl oluyor da hâlâ o koltukta oturmaya devam ediyorsunuz? Birileri tehdit falan mı ediyor? Ya da yazımın başlığında olduğu gibi birileri size Galatasaray’ı bitirmeniz için görev falan mı verdi?

Galatasaray taraftarı başkanlığı bıraktığınız günü tarihe not edecek ve o günü her sene Everly Brothers’in ‘Bye Bye Love’ şarkısıyla kutlayacak.

Yüzyıllar geçse de unutulmayacak. “Bay bay hepinis…”