Havadar bir aklım ve temiz bir kalbim var. Mevsim sonbahar. Üşüyorum, altımda bir ıslaklık. Refah tabana yayılıyor galiba. Haliyle, her şeyi komik tarafından alıyorum. Geri dönüşümlü anılardan komik bir hayat üretip, gayri resmi gülüyorum. Sudan sebeplerle gülmekten iyidir. Çünkü su pahalı. Gülüşümü göstermem aslında, gülen var gülemeyen var. En fazla gülümserim. O da isyandır bir anlamda. Aksırıncaya, tıksırıncaya kadar gülümserim. Velhasıl insanlık halidir gülmek, ileri demokrasinin göstergesidir. İnsanın gülesi gelince gülmelidir. Halkı, memleket sorunları karşısında güldürme sanatına politika denir.

Gülünce hızlanıyor hayat ve yağ gibi akıyor. Akan hayat aklımıza, “Hayat neyden  ibaret?” sorusunu getiriyor. Hayatın zurnadan ibaret olduğunu düşünenler yanılıyor. Peki, sorulması gereken soru ne olmalı?

“Ne eksik hayatımızda?”

Kaybolan kara kutumuz acilen bulunmalı. Aksi halde duygusal merhemler, sinir sistemimizi iyileştiremeyecek. Yüzümüzde eğreti duracak senkronsuz gülüşler. Haydi, hep birlikte gazlanmadan gülelim! Medya eğlendirsin, spor heyecanlandırsın. Bize de, güle oynaya yaşamak kalıyor. Toplu açılış yapalım, toplu gülelim, toplu sevişmeyelim. Dikkat edelim, cari açığımız görünmesin.

Taze bir nefes gibidir gülmek. Diş estetiğiyle birlikte artık gülmemiz de değişecek. Gülmeyi unutanlar için ‘Aile Şaklabanlığı’ uygulamasına geçilecek. Dolaşım hızlanacak, damarlarımız genişleyecek. Üç gülüşten biri birinci seçilecek. Entelektüel, sportif ve çekici gülüş… Gülmenin kendine mahsus bir perspektifi falanı filanı yoktur. 1950’li yıllarda insanlar günde ortalama 18 dakika gülerken, bu süre günümüzde 6 dakikanın altına düşmüştür. Oysa komple komplike, ful komiğiz. 

Dalgalı zikzak çizen milli gelirimize paraleldir senkronsuz gülüşlerimiz. Bu nedenle, kasten ve sehven gülüşler arttı. Hissiyatımıza dayalı gülüşler, şizofren yarılma sonucu malul oldu. Gülüşümle örtüşmese de hayat, güldükçe geçmişin kahredici yalnızlığında yaşadığımızı kanıtlıyoruz. Dünyanın neresinde olursa olsun her gülüş hepimizindir. Yürekten ve içten gülüyormuş gibi yapanlar, fotoğrafı güzel çıksın diye sırıtık bir ifade takınıyor. Saf, içten, çocuksu bir kahkaha atamıyorsak eğer, bil ki çok değerli bir şeyleri kaybediyoruz. Vakit varken gülmeliyim, gülmelisin. Acele et, içindeki çocuk ölmesin!