Mustafa Destici”Yolsuzluk Operasyonu, Derin Devletin Marifeti

“Mazlumun halinden Halim, Selim, Sakin biri anlar, dedim…Sessiz yapılan zikir kalbe daha çabuk ulaşır, dedim…Dünyanın ağırlığına ağırlıyla cevap veren bir Atimemiz olsun, dedim…Kötü günlerimizde Allah’ın bir atiyyesi olsun, dedim…Sahib-i Kemal olsun, dedim…Ve hepsi için Mustafa Destici sizlerle…”

HÜLYA OKUR- Röportajı

İLGİLİ HABER Gazeteci Murat Marap, belediye başkan adayı oluyor

“BÜYÜK DEDEM, RAHLE BAŞINDA VEFAT ETTİ”

9 çocuklu bir ailenin çocuğusunuz. İşini kavgayla değil uzlaşmayla çözer dediğiniz aile bağınızın kaçıncı halkasısınız?

Mustafa Destici; “Ben ailenin 5.çocuğuyum fakat bir ağebeyim 6 aylıkken vefat ettiği için, şu anda yaşayan kardeşlerin 4.süyüm. Aslında 10(7 erkek, 2 kız) çocuklu bir aileyiz. Eskişehir’in Kecek köyü tarihi bir köyü Selçuklu köyü, camimizin yapılış tarihi 1140. Büyük dedem Hafız Osman Efendi 7 yıl Fatih medresesinde eğitim aldıktan sonra hocalık yapıyor, sonra Sivrihisar Ulucami’ye(Dünyanın en büyük ahşap mimarisi) baş imam olarak geliyor, 54 yaşında rahle başında vefat ediyor. Sesi ve makamı için: “İstanbul’dan bu tarafa Hafız Osman gibi Kuran’ı Kerim okuyan yok” derlermişti. Öyle bir aileden geliyoruz. Onlar medrese eğitimi ile yetişmişler. Ben ise ilkokulu köyde okudum, Ankara merkez imam hatip lisesini bitirdim. Çocukluğumda ben çok zayıf, çelimsizmiştim. Bir ara yaşamaz diye benden ümidi kesmişler. Allah ömür vermiş, yaşıyoruz. Fakat; söz dinleyen, hürmette kusur etmeyen, çevresindekilerle yardımlaşmayı seven, derslerini de asla ihmal etmeyen bir çocuktum. Kimsenin bir şey söylemesine gerek kalmadan, oyun oynasam bile dersimi yaparmıştım, tekrar gidermiştim. Diğer arkadaşlarım gibi zorlama ile ders çalışmazdım. 

“İMAMLIK YAPMAYI İSTEMEDİM”

“BABAMIN GENEL BAŞKANLIĞIMA RIZASI OLMADI”

“EVİME GİRDİĞİM ZAMAN CENNETE GİRMİŞ GİBİ HİSSEDİYORUM”

İmam Hatip mezunusunuz. Üniversite puanınız Hukuk, Siyasal tutmasına karşılık babanızın istediği üzerine İlahiyat Fakültesinde okudunuz. İmamlık yaptığınız yıllar iç huzurunuz daha mı tamdı, yoksa başından beri ait olmadığınız yerde mi hissettiniz kendinizi?

İmamlık yaptım, imamlık benim baba, büyük dede mesleğim. Okurken de bu işi yapıyordum, köye gittiğimde de müezzinlik, imamlık vs. Bizim köyümüz medrese köyü, orada müezzinlik yapmak kolay değil. Çünkü herkes biliyor. Hem dedemden, hem babamdan dolayı yatkınlığım vardı, sesim, kıratım da uygundu. İşin doğrusu, imamlık yapmayı istemedim. Meslek olarak onu kendime seçmedim, hedefim imam olmak olmadı hiçbir zaman. Aslında benim hedefim, hukuk, siyasaldı. Babam o zaman ısrar etti, “önce ilahiyatı oku, sonra ne okursan oku” dedi. Bende hakkı vardı, baba sözü dinleyen bir aileyiz. Bir dinlemediğim nokta bu genel başkanlık noktası oldu, Allah affetsin, sonra dualarını aldım ama onda rızaları olmadı. Tahsil hayatımızda da, evlilik hayatımızda da, iş hayatımızda da babamızın sözünden çıkmadık.   Bütün kardeşler babamıza karşı, sevginin, korkunun, saygının ve hürmetin birleştiği noktayız. Bazı aileler bayramlarda tek çocuğun yolunu gözler gelmez, bizim aile 40 kişi babamın evinde toplanırız. Tacettin Sultan’da bayram namazını kılar, kahvaltıya köye yetişirim. Erkek çocuklar anneme çok sıkı bağlıdır. Çok mutlu bir aile tablomuz var. 9 kardeş ve gelin hanımlarımız arasında en ufak bir nifak yok. Ben en mutlu olduğum yer, evim, eve girdiğim anda kendimi cennete girmiş gibi hissediyorum. 

admin

See Full Bio