Kategoriler
SOSYAL MEDYA HESAPLARIMIZ
MOBİL UYGULAMALARIMIZ
Kategoriler
SOSYAL MEDYA HESAPLARIMIZ
MOBİL UYGULAMALARIMIZ
Emperyalist devletlerin Ortadoğu için çizdikleri proje bir bir hayat bulmaktadır.
Dün başka bir Ortadoğu devleti hedefteydi. Bugün hedefteki Ortadoğu ülkesi Suriye’dir.
Suriye iç savaşından bahsediyorum.
Suriye resmen emperyalist ülkeler tarafından işgal ediliyor.
Güzelim ülke tarih sayfalarından siliniyor.
Bu silinişi televizyon ekranlarından an be an izliyoruz.
İsrail-Filistin-Lübnan derken dünya gündemine birden Suriye giriverdi.
Halep, İdlib, Hama ve Humus derken Şam’a girildi.
“Ne oluyor? Ne olacak?” sorusu ortalıkta gezinirken bir anda Suriye tüm dünyanın ortak derdi oluverdi.
Bu da neyin nesiydi?
Beşar Esad Rejimi; iç savaştan büyük yaralar alsa da Rusya’nın ve İran’ın desteği ile iktidarını korumuştu.
ABD ve İsrail, Suriye’de istediklerini yapamamışlardı.
İsrail, aradan geçen on üç yılda çok fazla güçlenmiş, Ortadoğu’nun tek hâkimi olduğunu tüm dünyaya göstermişti.
Filistin’i işgal etmiş, Lübnan’a girmiş, İran’a bombalar yağdırmış, Hamas, Hizbullah liderlerini nokta atışı ile bir bir yok etmişti.
Zaman gelmiş olmalıydı ki Rus-Ukrayna Savaşı’nda Rusların eski gücünü kaybettiğini, İran’ın savaş kabiliyetini yitirdiğini hesaplayarak Suriye’de varlığını sürdüren silahlı muhalif unsurlarıyla birlikte Beşar Esad ve rejimini yerle bir etti.
Suriye geri dönülmez bir sürece girmiştir. Daha doğrusu tarih sahnesinden silinmiştir. Yok hükmündedir.
Irak, 20 Mart 2003’te ABD tarafından işgal edildi. Ülke yerle bir edildi.
Aradan geçen 21 yılda Irak’ta değişen bir şey olmadı.
İç savaş, etnik çatışmalar, bölgesel yönetimler…
Çadır devleti manzaraları…
Irak, Libya, Afganistan, Lübnan, Filistin, Suriye ve diğerleri…
Emperyal güçlerin güçsüz ülkeleri yerle bir etmesi…
Ortadoğu gerçeği…
Şimdi daha iyi anlaşılıyor olmalı, uygar ülke olmanın gerekliliği…
Mültecilere tepki gösteriliyor.
Suçlu onlarmış gibi laf söyleniyor.
Ülkelerine geri gitsinler, isteniliyor.
Ülkelerini terk etmek zorunda kalıp, evsiz ve yurtsuz kalmaları; aç, susuz ortalıkta dolanmaları, en büyük ceza değil mi onlara…
Mülteciler mi çıkardı savaşı?
Onlar mı istedi evsiz, yurtsuz kalmayı?
İsrail ve ABD emperyalizmi!
Onlardır tüm bu ölümlerin yegâne suçlusu.
Daha fazla sömürmek, daha fazla kar elde etmek için tüm insanlığı yok etmek, emperyalistlerin yegâne amaçları…
Gelişmiş, uygar ülke olmadıkça hiç kimse güvende değildir.
Ortadoğu projesi denilen illet sınırımıza kadar gelmiştir.
Çok uzak değildir ülkemize sıçraması.
Suriye’nin işgaline alkış tutmak…
İşgalden bir beklenti içine girmek en büyük bir gaflettir.
Ders almak, ders çıkarmak!
Bugün yapılacak en büyük iştir.
Televizyon ekranlarına çıkıp savaş çığırtkanlığı yapmak insanlığa yapılmış en büyük ihanettir.
Kalbim ve yüreğim Suriye halkının yanında…
Keşkeler fayda etmiyor.
Çok geç kalındı çok geç!
Zamanında ülkede; demokrasi, adalet, bilim, felsefe, pozitif bilimler hayat bulmuş olsaydı, Suriye halkının başına bu belalar açılmazdı.
Toplar, tüfekler, tanklar, uçaklar…
Ölüm Suriye’de kol gezmekte…
Her gün insanlık bir bir ölmekte…
Suriye, tarih sayfasından silinmekte…
Tüm dünya bu yok oluşu izlemekte…
İlgili Haberler
Avrupa’dan Türkiye’ye döndüğümden beri orada izlediğim veya tiyatro festivalinde ülkemizi ziyaret eden yabancı oyunlar haricinde özgün bir dil seyretme sıkıntısı yaşıyordum. Şahika Tekand’ın On Adımda Unutmak isimli oyununu çember dışında bırakırsam oyunların multidipipliner ve multivizyoner bir yaklaşımla sahneye konulduğuna da da şahit olamıyordum. Ta ki Khora’yı izleyene dek… İLGİLİ HABER ‘Kare Kare İstanbul’ sergisi Maltepe’de […]
Hatırlar mısınız bilmem ama cehalete övgüler düzen bir profesör vardı. Televizyon ekranlarından “Okuma oranı arttıkça beni afakanlar basıyor.” demişti. Yine bir öğretim görevlisi, “Cahil kesime güveniyorum.” diyerek, cahilliğe övgüler yağdırmıştı. Okuyarak ya da siyaseten bir yerlere gelmiş insanların ağızından, cahilliği öven daha bir sürü söz ya da konuşma örnekleri verilebilir. Cahilliği övecek değilim. Cahillik övülmez, […]
Hangi sanatçı istemez ki yaşarken değer bulmayı, onurlandırılmayı, el üstünde tutulmayı. Tabii ki her sanatçı ister… Bizim gibi ülkelerde sanatçılar, maalesef yaşarken değil öldükten sonra değer bulur. Yaşarken yokmuş gibi davranılmak, öldükten sonra kıymete binmek… İlginç değil mi? Öldükten sonra değil yaşarken değer verilmeli sanatçılara… Doğru olanı budur. Ferdi Tayfur’un ölüm haberi alınınca sosyal medya […]
Ah bu yıllar! Biri biter biri başlar… Bir de bakmışsın ki ömür biter. Çocukken yılların bir an önce geçmesini, beli bir yaşa gelince de yılların hiç geçmemesini isteriz. Tek derdimiz, tüm yaşanmışlıklara inat hep yaşamda kalmaktır. Yaşamak, yaşamak, hep yaşamak… Kim ne düşünürse düşünsün hayat acımasızdır. Bir bakmışsın yaşlanmışsındır. Zaman hızla gelir ve geçer… Ne […]
